Normaal gesproken is leven op een boot een synoniem voor vrijheid. Met een paar touwen ben je verbonden aan het vaste land.Gooi je ze los en kies je weer het ruime sop dan kom je weer ergens anders waar je je anker laat zakken of je boot weer voor een poosje aan de wal vast maakt. Overal en nergens thuis, buitenleven, kortom: vrijheid. Maar nu dus even niet.
Op dit moment zijn er officieel 152.446 besmette personen in Spanje en zijn er inmiddels 15.238 mensen overleden door het corona virus.
Sinds zondag 15 maart is de noodtoestand van kracht. Het is een bijzondere situatie. De straten zijn bijna leeg, alleen voor noodzakelijke levensbehoeften mogen we de deur uit. Dat betekent concreet in Spanje voor levensmiddelen of medische zaken. Noodzakelijke levensbehoeften zijn overigens een redelijk ruim begrip: ook tabakszaken, wasserette's en postkantoren vallen er onder en zijn dus open. De boodschappen doe je in je eentje, (dus dat doet Piet) en je mag alleen samen in een auto als dat echt nodig is en dan moet de passagier achterin zitten. Beide met mondkapje. Je mag niet naar buiten om te wandelen, te sporten of wat dan ook. Wel mag je je hond uitlaten. Toen dat bekend werd waren er meteen mensen in de haven die hun hond wilden verhuren zodat je legaal een wandeling langs het strand kon maken a 10 euro per uur. Maar helaas voor de hondeneigenaren bleek al snel dat het uitlaten beperkt is tot 250 m van je boot. Dus wandelen langs het strand zit er voor niemand in.
Grappig is dat je ook straatkatten mag verzorgen als je gewend bent dat te doen, maar dan wel op tijdstippen dat er weinig mensen zijn. Wij hebben geen hond maar zijn wel zo gelukkig dat de boot aan een ponton, eigenlijk een kade, ligt die zo'n 150 stappen lang is. Aan het eind is er een hek waardoor je op de openbare weg komt. Op die kade maken wij dus twee keer per dag onze stappen. Tien rondjes is toch maar mooi 2,4 km, en dat maal 2.
De laatste dagen krijgen we de indruk dat de politie het niet zo'n goed idee vindt. Regelmatig rijdt er een politiewagen langs het hek, en als de agenten zien dat je aan het wandelen bent, wachten ze om te kijken wat je gaat doen. We hebben ook gehoord dat anderen werden gesommeerd direct hun boot op te gaan. Niet alle regels zijn even duidelijk. Ook voor de politie niet. Daarom adviseert de nederlandse ambassadeur sommige dingen aan de plaatselijke politie te vragen (bijv. over het met 2 personen rijden in een auto) omdat de regels niet altijd overal hetzelfde worden geïnterpreteerd Ik maakte ook wel mee dat er politie langs reed toen ik ons afval weg ging brengen. De auto bleef wachten tot ik weer terug liep naar het hek. Het voelt dus allemaal wat strenger dan wat we horen en lezen over Nederland. Ik kom niet in de supermarkt maar Piet vertelt me dat de meeste mensen mondkapjes op hebben en handschoenen aan. De medewerkers hebben dat sowieso allemaal, inclusief veiligheidsbril. Overigens is er genoeg van alles te koop. Het hamsteren was hier heel snel over.
Een week of twee geleden kregen we te horen dat de pontons elke dag worden gedesinfecteerd en dat we daarom tussen 10 en 11 uur binnen moeten blijven. Het is 1 keer gebeurd, zie bovenste foto, en het leek ons niet een erg zinvolle actie.
Al met al zitten we hier dus behoorlijk vast. Maar we hebben echt niets te klagen. We vertellen dit alles alleen om jullie een idee te geven hoe het hier gaat. Vervelen doen we ons niet. We hebben, zoals elke booteigenaar, een flinke klussenlijst. Zo zijn we bezig de kit te vervangen onder de staanders van de zeereling, preek- en hekstoelen. De kit is oud en verdroogd en daardoor kan e.e.a. gaan roesten, wat dan van die gezellige bruine strepen langs je boot geeft.Een hele klus want alles zit stevig gemonteerd en binnen in de boot moet je soms op de meest onmogelijke plekjes moeren losdraaien.
Naast het klussen besteden we
ook veel tijd aan het eten (klaarmaken), maken we samen muziek, brei ik een trui, lezen of kijken we een filmpje, wordt er gewassen en boodschappen gedaan. En natuurlijk moeten we de boot ook schoonhouden....vervelen doen we ons dus echt niet. Maar het is wel stil in de haven. En als er dan iets gebeurt, gaan we er echt voor zitten. Zo werd er door de werkboot van de haven een vissersbootje naar de kant gesleept. Het bijzondere van dit bootje was, dat het ondersteboven in het water dreef. Niet echt de bedoeling. Met een kraan probeerden ze het bootje op de kant te krijgen en daarvoor moest het eerst omgedraaid worden. Dat was een lastig proces. Er kwam een duiker aan te pas die hijsbanden aanbracht, maar telkens gleed het bootje er uit. Op z'n kop, op z'n zij, en eindelijk, na ruim een uur, kregen ze hem met de bovenkant boven en kon ie op de kant gehesen worden.
Ondanks alle beperkende maatregelen is het hier dus wel goed uit te houden, ook doordat het weer meestal mooi is. Vanuit de zonnige kuip hebben we zicht op de bergen van de Sierra Nevada waar nog een dik pak sneeuw ligt. Hoe lang we dit uitzicht nog zullen hebben? Geen idee. We kunnen de haven misschien nog wel uit, maar in elk geval geen enkele andere haven in. Dus we blijven nog maar even. Misschien toch maar eens serieus Spaans gaan leren?
Reacties
Er schijnen zelfs weer winkels open te gaan voor Pasen. Weinig! Handen sprayen bij de ingang en verder jezelf helpen. Alleen kassa. En je krijgt een schoenlepel bij de entree. Er zijn 7 schoenlepels, de rest moet buiten wachten. Proberen maar.
Ik heb de kerk op haar Paasbest versierd. Tulpen en narcissen en forsythia! En een krans van gele gerbera's, gestoken in een takkenweefsel, met waterflesjes. In een schilderijlijst met bloesem rondom.😊 En voor Goede Vrijdag een ijzeren haan en drie rode kruizen van rode kornoeljetakken, opgehangen aan het frame van de lijst. En Judaspenningen in de vazen.We worden uitgezonden op SchieTV, dus er moet wel wat staan! Maar op www.pkngrotekerkschiedam.nl kun je op de livestream volgen!. Fijne Paasdagen!