haven liggen in Spanje, vind ik misschien wel het koken. Het is toch wel anders of je met je bijboot naar de kant gaat en de eerste de beste winkel neemt omdat je anders zo ver moet lopen, of dat je op je gemak de Supermarkt kunt verkennen en de weekmarkt bezoekt. Telkens zie je weer iets nieuws, probeer je iets anders uit.
En als je in Spanje bent, ontkom je er niet aan een keer inktvis te eten. Ik ben er gek op en Piet eet alles wat ik maak, dus daar heb ik inmiddels wat ervaring mee opgedaan. Het belangrijkste is, dat je de inktvis of heel kort grilt of bakt, of juist heel lang stooft. Alles er tussenin zorgt voor een taai rubberachtig resultaat waar je echt niet blij van wordt. Van Anne heb ik een heerlijk recept voor Octopus uit Zanzibar. Je stooft de octopusstukjes 3 uur in olie met ui, knoflook, gember en specerijen. Heel makkelijk en het resultaat is supermalse octopus.
De volgende uitdaging was een spaans recept voor gevulde pijlinktvis. Een prachtig recept. Je vult de inktvis met een rijstmengsel met saffraan, groene olijven, serranoham en paprika en er gaat een sausje overheen van olijfolie met knoflook, citroen en peterselie. Het probleem bij dit recept was voor mij dat de inktvis 15 tot 25 minuten in de oven moest. Dat lijkt vragen om problemen, maar goed, ik heb het uitgeprobeerd en het was heerlijk, al vroeg ik me wel af of het niet een beetje te stevig was. Toen Piet en ik zo lekker van die inktvis zaten te smikkelen, opperde ik heel spontaan het idee om dit gerecht te maken voor onze Amerikaanse buren, voor wie we een keer zouden koken. Brad en Ruth hadden ons al eens getrakteerd op een heerlijke vissoep. Ik moet zeggen dat ik onder de indruk was van Brad's kookkunsten. Hij is de kok aan boord en vindt het zo'n leuke hobby dat hij af en toe een cursus volgt. Ik wilde dus wel met iets leuks voor de dag komen, ijdel als ik ben.
Tot mijn schrik zegt Piet een paar dagen later tegen Brad dat ik van plan ben gevulde pijlinktvis voor ze te maken. Heerlijk, zegt Brad, ik kijk ernaar uit. En dus zit ik er aan vast, terwijl bij mij de twijfel hoe langer hoe groter wordt, of mijn inktvis wel gaar genoeg was, is, wordt. Ik probeer er nog onderuit te komen door een alternatief aan te bieden, maar nee, ze willen heel graag squid eten.
We eten die week nog 3 keer inktvis. We kopen bij de Chinees een spuitzak om de inktvis makkelijker te kunnen vullen want dat is een heidens karwei, maar de zak scheurt meteen. We proberen verschillende oventijden uit en denken uiteindelijk te weten wat de beste tijd is.En dan, als we uiteindelijk voor het etentje in de supermarkt staan om inkopen te doen, is het formaat inktvis dat ik wil hebben er niet. Er zijn wel kleinere, dat zal dus nog meer werk zijn met vullen( het moet nu met een theelepeltje), maar beter iets dan niets. Het vervelende is dat ik nu niet weet hoe lang ze in de oven moeten.
Jullie begrijpen dat dit etentje me aardig wat stress bezorgt. Maar het resultaat mag er gelukkig zijn. Na 10 minuten in de oven, proeven we een klein stukje. Nog niet gaar, nog een paar minuutjes. En dan, na 15 minuten in de oven, blijken deze kleine inktvissen heerlijk mals. Zo goed als deze hadden we ze niet eerder. Missie geslaagd.
Reacties