En zo vaart
hij een tijdje met ons mee. Rust hij gewoon even uit of brengt hij ons
een eindje weg? Geen idee, maar leuk is het wel, zo'n verstekeling.ook
de volgende dag blijven we liggen aan de steiger bij de. Roompotsluizen.
Door de sluis kunnen we niet ( te hoog voor de brug) en de wind is nog
steeds zuidwest. We zijn ook best moe van de afgelopen drukke weken en
gaan een middagdutje doen. Nog geen kwartier later hoor ik geklop op het
dek. Het zal wel, denk ik. Maar nog een keer wordt er flink geklopt en
ook geroepen. Nog wat suf schiet ik in de kleren en ga naar buiten. Voor
me twee mannen in vol ornaat: marechaussee en douane, mogen we aan
boord? Liever niet, denk ik maar ik zal het maar niet hardop zeggen.
Natuurlijk, kom binnen, zeg ik en zo hebben we opnieuw onverwacht
bezoek in de Kuip. Piet is er inmiddels ook en mag de nodige vragen
beantwoorden. Gelukkig wordt niet de hele boot overhoop gehaald ( wat we
wel horen van andere zeilers) maar blijkt het genoeg wat in onze
kastjes te kijken en wat luiken te openen. Wij zien er denk ik erg
betrouwbaar uit.
Eigenlijk is het vooral gezellig , de heren vertellen zelfs wat ze
onder hun indrukwekkende pak dragen. De een gewoon een korte broek en de
ander altijd z'n uniform . Mogen we een foto maken? Nou, als het maar
niet op Facebook komt. Op ons blog is geen probleem, dus bij
deze
De dagen erna varen we via Dunkerque , Boulogne, Dieppe en Cherbourg zuidwaarts. Terwijl het in Nederland tropisch is, hebben wij niet meer dan 18 graden. Warm is anders. Twee vogeltjes komen ons op de reling gezelschap houden. Samen turen ze, net als wij naar de verte, naar daar waar het hopelijk warmer is.
Als we op een sombere koude dag aankomen bij onze ankerplek op het eiland Sark, zwemt een groepje van zo'n 7 dolfijnen om de boot. Het water is zo helder dat we ze onder water kunnen zien zwemmen. Het lijkt of de dieren er even veel plezier aan beleven als wij. Voor de boeg springen ze uit het water en buitelen om elkaar heen. Prachtig is het. ( op Facebook staat het filmpje)
Inmiddels liggen we voor anker bij Camaret sur Mer. Was het eergisteren nog zo dat Piet met een muts op achter het stuur stond, nu we in zuid Bretagne zijn schiet de temperatuur omhoog. Het is vandaag 27 graden, ik schrijf een blog terwijl ik in het net lig van onze boot en terwijl Piet een rondje zwemt om de boot. Zo houd ik het wel even vol, dat zeilersleven.
Reacties
We kennen elkaar niet en toch volg ik jullie. Ik ben de vriendin van Giel, van catamaran Skik. Zodoende ben ik dus op de hoogte van jullie reis en het grappige toeval dat wij toentertijd een oogje hadden op de Noyana.
Ik vind het zo leuk dat jullie elkaar hebben ontmoet, en aangezien ik graag blogs van zeilers lees (zelf hield ik van onze reis ook een blog bij) had ik meteen weer een goeie reden om jullie zeilavontuur te lezen.
Inmiddels is Giel 'aan de overkant'. Hij heeft het grootste deel kunnen zeilen, maar om vandaag voor het donker het anker te kunnen laten vallen bij Cedeira, heeft hij de motoren de laatste uren maar bijgezet. Hij is doodmoe, want weinig geslapen, maar voldaan, want hij heeft de golf geheel volgens plan binnen 60 uur over kunnen steken.
Ik wens jullie een hele fijne reis, met veel mooie ervaringen. Ik lees het wel in jullie -zeer aangenaam geschreven!- blogs.
Fair winds!
Hartelijke groet,
Loeki.
Wat leuk dat je ons blog hebt gelezen en een berichtje stuurt.
Wij hebben jouw site ook bekeken: ziet er heel mooi uit en inspirerend voor onze tocht.
Het is bijzonder dat we Giel telkens wel weer tegenkwamen. Maar nu hij de Golf van Biskaje over is, zal dat niet meer zo snel gebeuren. (Een hele prestatie trouwens, om dat solo te doen) wij blijven nog even in Bretagne en zakken dan langzaam de kust af naar Zuid Spanje.
Een hartelijke groet,
Piet en Mieke